“Op 17 juli 2014 stortte vlucht MH17 neer in Oekraïne. Alle 298 inzittenden kwamen daarbij om het leven. Op die dag begon voor de nabestaanden het verdriet en het wachten. Het verdriet om de omgekomen geliefden. En het wachten op nieuws van het team dat de slachtoffers zou moeten thuisbrengen. Het identificatieonderzoek werd het grootste uit de Nederlandse geschiedenis. Bovendien was het moeilijk, omdat voor veel slachtoffers DNA-onderzoek de enige mogelijkheid voor identificatie was.
Dit boek beschrijft het identificatieonderzoek aan de hand van aangrijpende persoonlijke verhalen van nabestaanden en onderzoekers. Nabestaanden verwoorden wat het langdurige identificatieonderzoek voor hen betekende.
Zo zegt Ria van der Steen, die maanden moest wachten op nieuws over haar omgekomen ouders: ‘Met de identificatie zijn de mooie beelden teruggekomen van hoe ze waren.’”